"La incomprensión del presente nace fatalmente de la ignorancia del pasado. Pero quizá sea
igualmente vano esforzarse por comprender el pasado, si no se sabe nada del presente" M. Bloch

lunes, 8 de noviembre de 2010

¡Habemus video!


Así es. Con música de Ludwig van Beethoven (mis partes favoritas de la 9ª) e imágenes que pretenden dar un salteado -y contrastado- vistazo a la Historia Contemporánea, que también es la que hoy sucede. Incluímos unas cuantas escenas de cafés, un toque personal.

Ya me han dicho que se ve pesimista. "Bueno, bastantes 'caras amables' he incluído", fue mi respuesta primera. 
La verdad es que sí, debo reconocer que muchas de las imágenes no son como para tirar cohetes, pero es que a mi modo de ver no deberíamos celebrar nada ni hacer brindis por lo bien que hoy está el mundo. 
Es cierto que hemos mejorado. El feudalismo queda ya lejos en Europa, y tenemos un nivel de vida muy bueno -en Occidente- y la democracia cada vez está más extendida -aunque veamos tantos de esos regímenes llenos de democráticos calificativos, de los que están tan lejos. 
Se siguen gastando sumas increíbles en campañas electorales, palacios, bombas y viajes espaciales mientras los buitres observan con gula las barrigas infladas de millones de niños en África. No tendremos señores feudales, pero la situación sigue dando bastante asco.

Desde este Blog me gusta hacer denuncia. Tratar la historia de una manera viva, enlazando con nuestro presente y porvenir. Creo que el historiador, como el antropólogo, el geógrafo, el sociólogo o el periodista incluso (por citar algunas profesiones 'afines' que me vienen a la cabeza), debe hacer un trabajo social. Está muy bien conocer lo que sucedió hace unos miles, unos cientos de años con nuestros antepasados, pero saquémosle una utilidad, algo de sustancia constructiva. Imagino que por eso es la Contemporánea mi "sección" favorita de la historia, por resultar más fácil aplicar un esquema de causas-consecuencias con respecto al presente, por resultar más claras sus enseñazas de cara al futuro, por mucho que luego se las ignore desde distintos puntos.
He mostrado a grandes hombres y mujeres, y a algunos no tan buenos. El ser humano es capaz de grandes cosas y de las peores. Tiene el video un mensaje de esperanza y una advertencia: meditación o suicidio global, como dice la cita de  Rajneesh reproducida en los Sobrets. Entiéndase suicidio no como cataclismo, apocalípsis y fin del mundo, aquí no somos amigos de teorías tan absolutas. Suicidio puede ser el legar a nuestros hijos un mundo peor del que nosotros conocimos. Y esto, amigos, es algo muy real, está ahí, como un gran socavón hacia el que nos dirigimos mientras silbamos mirando a las nubes. Todo lo que pueda hacerse por advertir a este despistado ser humano bueno será.

Saludos

4 comentarios:

  1. Anónimo8/11/10

    No me parece pesimista, realista si. No hace mucho leí en un articulo “ vivimos en un mundo en que la violencia, la corrupción, el éxito a cualquier precio, el poder y la codicia de unos convive con la impotencia, la apatía y la indiferencia de otros”
    Tengo la sensación que nos hemos acostumbrado a ver lo que pasa en el mundo como lejano y que no podemos hacer nada, cada uno desde su humilde o su estupenda posición, tanto profesionalmente como privadamente tenemos que aportar algo.
    En una entrevista que le hicieron a Amin Maalouf le preguntaron
    Suponiendo que el escritor tenga hoy una "misión", ¿cuál sería? ¿O bien debe limitarse más o menos a ser un contador de historias, como quería Borges?
    Creo que el hecho de contar historias no excluye el tener una misión. El escritor es también ciudadano, una persona que vive en el mundo de hoy y en una sociedad determinada, y que tiene responsabilidades de cara a sus contemporáneos. Mi opción personal es la de alternar entre escribir novelas y libros de reflexión sobre nuestra época, pero es mis libros de reflexión siempre hay un aspecto narrativo, así como en mis novelas siempre hay un poco de reflexión.
    Pues eso, tenemos responsabilidades.

    ResponderEliminar
  2. Gracias por tu respuesta. Estoy de acuerdo.
    Excelente autor Amin Maalouf

    Saludos

    ResponderEliminar
  3. Hola, arribe ací a través de Clio. Estic d'acord, potser pesimista, però tristement és la realitat. Cada día arriben missatges alarmants per als qui vulguen escoltar, des de tot tipus de mitjans, com mai abans. En un reportatge de la TV3 es feia una interessant reflexió al voltant del Baby Boom: és i ha estat la generació que millor ha viscut en la història, també la que ha volgut canviar el món però a la vegada la que més ha "depredat" el Planeta..., i serà -si les perspectives ho confirmen- la que pitjor vellesa tindrà. Paradoxa? Efectivament, alguna cosa caldrà fer, ho expresses molt bé, advertiment i esperança. Salutacions des de València.

    ResponderEliminar
  4. Hola Empar!

    Doncs, tot i que a molts els sorprendria, quelcom necessari per poder donar una bona vellessa a ixa generació, donada la baixíssima natalitat que ací tenim, seria acollir un gran nombre d'immigrants. Si no venen a incrementar la quantitat de gent treballadora i a tindre ixos fills que nosaltres no tenim, renovant així el cicle, ens trobarem amb xifres impossibles en què cada treballador haurà de mantenir a un pensionista, i l'Estat de Benestar es veurà molt afectat.
    Ara el que passa és que amb la crisi l'atur ens afecta a tots i els populistes aprofiten per enfocar el malestar cap l'immigrant, però si no tenim la seva presència a Europa, i no s'incentiva miraculosament -o amb les polítiques correctes d'ajut a la formació de famílies- la natalitat, sí que anem a saber el que són retalls i pèrdua dels drets i seguretats que fins ara teníem.
    Anem veloçment cap a una societat amb percentatge majoritari de vells. Cada cop vivim més i es tenen menys fills (cosa lògica, ja que és suicida ficar-se en fills sense tindre les seguretats mínimes, que hui no acostumen a tindre les joves parelles). I Espanya té de les primeres posicions dins l'envellida Europa.

    Salutacions

    ResponderEliminar